Намайг А гэдэг.Би ам бүл наймуулаа аав, ээж, дүү нарынхаа хамт амьдардаг.Тэр үед Б гэгч залуутай танилцаж хайр сэтгэлийн холбоотой болсон.Бид жил гаран үерхэж байтал нэг өдөр найз минь надад Эрээн хотод гарч ажиллавал ашигтай ажил байна гэж зөвлөсөн юм.Ингээд найзыгаа даган Эрээн хотод ажиллахаар боллоо.

Гэвч Эрээн рүү гарсан хойноо энэ нь биеэ үнэлэх ажил байсныг мэдсэн юм.Харамсалтай нь паспортоо хураалгасан учир яах ч аргагүй хүнд хэлэхээс ичмээр энэ амьдрал руу орчихсон юм даа .Хамгийн аймаар нь миний найз залуу намайг худалдсан нь гутамшигтай байлаа.Үүнээс хойш өөрөө энэ амьдралдаа дасаж өөрийнхөө үеийн 3 охиныг зарж өөрөө БОСС гэдэг нэртэй болж энэ амьдралаараа нэлээд хугацааг өнгөрөөлөө.Энэ хугацаанд өөрийгөө хамгаалах талаар бодож байсангүй.Хятадууд бидэнд эм өгдөг байсан.

Одоо харин Монголд очих болгондоо хүмүүстэй уулзаж хүн шиг амьдрах арга хайдаг болсон.Мөн өөрийнхөө адил охидод ч энэ талаар ярьж өгдөг.Одоо би Эрээнд биш Хөх хотод байгаа.Сардаа нэг удаа Монголд очдог.Монголд очиж ажил хийж амьдрах хүсэл байвч боловсрол муутай хүнд ажил олдохгүй юм байна лээ.Миний адил охидууд Эрээнд олон бий.Зарим нь гайгүй сайн, зарим нь тааруухан л явдаг.

Миний танихаар 100 гаруй монгол охин байдаг.Биеэ үнэлнэ гэдэг маш хэцүү, янз бүрийн ааш араншинтай, янз бүрийн юм шаардсан олон хүнтэй таарна.Бид нарыг Монгол хүмүүс бараг авдаггүй.Зөвхөн Хятад иргэн болон гадаадын хүмүүст өгдөг юм.Цаашид ийм ажил хийхгүй, өөрийн хүч хөдөлмөрөөр сайхан амьдарна гэдэгтээ итгэлтэй байна.